Jethro Tull – Thick as a Brick (cd+dvd, digibook, reedycja 2012, 40th Anniversary Edition) – 1972

Najlepszy album Jethro Tull to pełna rozmachu 44 minutowa suita prog-rockowa. Uznana przez fanów i cały światek rockowy. Nic dziwnego – napisać tak długi „utwór”, który po pierwsze nie tyle co „nie nudzi”, ale wciąga niemiłosiernie! Kwintesencja zespołu w najlepszym wydaniu, polecam serdecznie.

Tak samo jak polecam wydanie z okazji 40 lecia powstania płyty. Wydawnictwa pod skrzydłami EMI potrafią moocno zawieść (np. większość reedycji Pink Floydów), a ta jest po prostu idealna. Pomijając nawet niewielką cenę (80 zł), znajdziemy tu gruby i twardy digibook z częścią, która odwzorowuje gazetę, która dołączana jest do pierwszego wydania. Dalej, na papierze fotograficznym, mamy już bogato ilustrowaną historię zespołu i albumu. Ale to nie wszystko. Na DVD trafiła zremiksowana na 5.1 przez Stevena Wilsona wersja albumu, która wymiata!

Proszę wybaczyć obecność moich palców na zdjęciach, ale inaczej nie dało się sfotografować środka.

Prezentacja

Początek „gazetki”

„Gazeta”

„Gazeta” – jak widać znalazło się miejsce i na krzyżówkę 😉

„Gazeta”

„Gazeta”

„Gazeta”

Historia zespołu na błyszczącym papierze

Historia zespołu na błyszczącym papierze

Historia zespołu na błyszczącym papierze

Historia zespołu na błyszczącym papierze

Komiks o Wilsonie 😉

Płyty

Bok

Tył

Barcode / Kod kreskowy	5099970461923
Wytwórnia	Chrysalis Records Ltd. / EMI
Nr. Katalogowy	Brak
Wydawnictwo zawiera	Dużoformatowy digibook około 100 stronicowy (w tym około 60% czarno-biały papier „gazetowy”, a reszta to wysokiej jakości kolorowy papier), płyta CD i DVD
Ocena

Jethro Tull – Aqualung (2cd, digipak, 40th anniversary edition, reedycja 2011) – 1971

O zespole grającym rocka progresywnego, gdzie frontman dzierży w swych rękach nie tyle gitarę co flet, grając na nim zwariowane solówki, dowiedziałem się od rodziców podczas słuchania Ayreonu. „To brzmi zupełnie jak Jethro Tull” mówili. I w sumie nic dziwnego.  Flet tak bardzo stał się znakiem rozpoznawczym Jethro Tullu, że ciężko sobie wyborazić jakby zabrakło tego instrumentu. Ale nie tylko to stanowiło sukces „Aqualunga”, który jest najbardziej znanym tworem zespołu. „Po prostu” niebanalne kompozycje, tekst i brak jakiejkolwiek banalności sprawiło, że „Aqualung” jest ponadczasowy.

„Średnie” wydanie – bo jest jeszcze mega-deluxe za bagatela pięć stów – zostało zapakowane w niezbyt solidnego digipaka. Na CD pierwszym znalazł się miks stereo w wykonaniu skądinąd znanego Stevena Wilsona, na drugim zaś trochę różnych bonusów – b-side’ów czy dem. Wszystko fajnie, ale jest jeden feler – miks 5.1 jest tylko i wyłącznie w najdorższej edycji, co dla mnie jest deczko zdzierstwem.

Przód

Prezentacja

Bok

Środek

Środek i płyty

Tył

Książeczka

Książeczka

Książeczka

Książeczka

Książeczka

Książeczka

Książeczka

Barcode / Kod kreskowy	5099908799920
Wytwórnia	Chrysalis / EMI
Nr. Katalogowy	AQUAS 1
Wydawnictwo zawiera	3 płatowy digipak, 32 stronicową książeczkę, 2 płyty
Ocena	Dość przeciętny digipak, z początku trochę zdziwiło mnie „zabrudzenia”, myślałem, że przysłano mi uszkodzoną sztukę. Ale jak się okazało – tak ma być. W książeczce sporo archiwalnych zdjęć, wspominek i nawet notka od Stevena Wilsona.