Album studyjny Anathemy nagrany po odejściu Darrena White’a tylko pogłębił pierwotny koncept zespołu. Mocne, doom metalowe, surowe gitary połączone z krzykiem (po raz pierwszy za mikrofonem stanął Vincent Cavanagh… i nie opuścił tego stanowiska do dziś), a wszystko jest spięte w całość pewną wrażliwością. Wrażliwość i mocny metal to może nie są zbyt fortunne synonimy, ale paradoksalnie na tym oparła się Anathema, przez co stworzyła swój własny sposób na rozumienie tego gatunku. A sam album „The Silent Enigma” jest chyba moim ulubionym kawałkiem doomowego metalu. Co prawda nie jest bez wad – niektóre części wydają się nieco wydłużone czy niedopracowane, ale klimat po prostu powala. Krzyki Vincenta zresztą też (choć z jakichś przyczyn na koncertach ich nie mógł powtórzyć…), a ballada „…Alone” to najlepszy utwór tego typu, jaki kiedykolwiek nagrała Anathema. Polecam na gorsze dni.
Mały digipak bez książeczki – nie brzmi to zbyt dumnie. Wybija się tylko tak naprawdę niezwykle klimatyczna okładka, która zresztą nie została przygotowana stricte do albumu. Jest to po prostu obraz – no ale trzeba przyznać, że ten kto dobierał dzieło miał gust! Jako, że jest mamy do czynienia z reedycją, to nie obyło się bez dodatków: utwór „The Silent Enigma” w wersji orkiestralnej (co prawda „Falling Deeper” to nie jest, ale dla fanów i tak niezła ciekawostka), a także niezwykle udane wykonanie „Sleepless” z 1996 roku, na wokalu z Vincentem.
| Barcode / Kod kreskowy | 801056705228 |
| Wytwórnia | Peaceville Records |
| Nr. Katalogowy | CDVILED 52 |
| Wydawnictwo zawiera | 3-płatowy digipak, płytę |
| Ocena |  |
Płytomaniak 
